Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Απαντήσεις στις Ερωτήσεις Ποτηριάδη


1.Αναφέρατε τις 3 κατηγορίες στις οποίες ταξινομούνται τα ραδιοϊσότοπα που απαντώνται στο περιβάλλον
Τα ραδιοϊσότοπα που υπάρχουν στη φύση μπορούν να ταξινομηθούν στις παρακάτω κατηγορίες:
Φυσικά ραδιοϊσότοπα στο φλοιό της γης Υπάρχουν ως συστατικά του φλοιού της γης από την στιγμή της δημιουργίας της. Η ένταση της ακτινοβολίας του εδάφους εξαρτάται άμεσα από τη γεωλογική σύσταση των πετρωμάτων της περιοχής. Π.χ. το ουράνιο-238, το ουράνιο-235, το θόριο-232, το κάλιο-40 και τα θυγατρικά τους ραδιοϊσότοπα
Κοσμογενή ραδιοϊσότοπα Από τις αλληλεπιδράσεις αυτές προκαλούνται στην ατμόσφαιρα και πυρηνικές αντιδράσεις που οδηγούν στην παραγωγή ελαφρών ραδιενεργών πυρήνων όπως των: υδρογόνου-3, βηρυλίου-7, άνθρακα-14, και νατρίου-22
Τεχνητά παραγόμενα ραδιοϊσότοπα (παράγονται τεχνητά σε εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας όπως σε πυρηνικούς  αντιδραστήρες και επιταχυντές σωματίων).
Η-3 -> Κοσμογενή
Be-7-> Κοσμογενή
Ra-226 -> Φυσικό από το U-238
Th-232-> Φυσικό ραδιοϊσότοπο
K-40-> Φυσικό
I-131->Τεχνητό
Cs-137->Τεχνητό
2. Σωστό-Λάθος
1) Σωστό
2) Λάθος
3) Σωστό
4) Σωστό
5) Σωστό

3. Περιγραφή Κοσμικής Ακτινοβολίας Προέλευση, παραγόμενα ραδιοϊσότοπα, εξάρτηση δόσης και ύψος
Η υψηλής ενέργειας ακτινοβολία που μας έρχεται από το εξωτερικό διάστημα ονομάζεται κοσμική. 'Εχει προέλευση τον ήλιο καθώς και άλλες άγνωστες ακόμη για την επιστήμη αστρικές πηγές Αύξηση της κοσμικής ακτινοβολίας έχομε κατά τις εξάρσεις της ηλιακής δραστηριότητας.
Η κοσμική ακτινοβολία συνίσταται από υψηλής ενέργειας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία καθώς και από υποατομικά σωματίδια υψηλού LET. Κατά την είσοδό της στην ατμόσφαιρα, αλληλεπιδρά με πυρήνες ατόμων συστατικών του αέρα και από τις αλληλεπιδράσεις αυτές προκύπτουν δευτερογενώς ταχέως κινούμενα υποατομικά σωματίδια (ηλεκτρόνια πρωτόνια, νετρόνια, μεσόνια, μιόνια κ.λ.π.), τα οποία μαζί με την υψηλής ενέργειας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, προσβάλλουν την επιφάνεια της γης. Επιπλέον από τις αλληλεπιδράσεις αυτές προκαλούνται στην ατμόσφαιρα και πυρηνικές αντιδράσεις που οδηγούν στην παραγωγή ελαφρών ραδιενεργών πυρήνων. όπως ηλίου-3, βηρυλίου-7, άνθρακα-14 και νατρίου-22 κ.λ.π. Η κοσμική ακτινοβολία κατά τη διέλευσή της μέσα από τα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας απορροφάται μερικώς και η έντασή της μειώνεται σταδιακά με αποτέλεσμα να φτάνει στο επίπεδο της επιφάνειας της θάλασσας σχετικά εξασθενημένη.
Ο μέσος ρυθμός δόσης από την κοσμική ακτινοβολία στο επίπεδο επιφάνειας της θάλασσας είναι 0.03 μSv/ώρα και αυξάνει με το υψόμετρο διπλασιαζόμενος περίπου κάθε 1500 μέτρα στην κατώτερη ατμόσφαιρα. Οι κάτοικοι των πόλεων που είναι κτισμένες σε μεγάλο υψόμετρο όπως το Ντένβερ στο Κολοράντο (1,6 χλμ), το Μεξικό (2,25 χλμ) και η Λάσα στο Θιβέτ (3,7 χλμ) δέχονται πολλαπλάσια κοσμική ακτινοβολία από αυτήν που δέχονται οι κάτοικοι περιοχών του επιπέδου της Θάλασσας.
Στο σχήμα φαίνεται η μεταβολή του ρυθμού της απορροφούμενης δόσης της οφειλόμενης στην κοσμική ακτινοβολία με το υψόμετρο.
Στο υψόμετρο των 10 χλμ., όπου πραγματοποιούνται οι συνήθεις ταξιδιωτικές πτήσεις ο ρυθμός δόσης ανεβαίνει στα 5 μSv/ώρα, ενώ στα 15 χλμ. όπου πετούν τα υπερμεγέθη Jets τύπου Jumbo και Concord ο ρυθμός δόσης φτάνει τα 15 μSv/ώρα. Κατά τη διάρκεια ενός αεροπορικού ταξιδιού μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής ο ταξιδιώτης δέχεται δόση ίση με 30 μSv περίπου.
Το ιπτάμενο προσωπικό των αεροπορικών εταιρειών περιλαμβάνεται στους εργαζόμενους που δέχονται σχετικά μεγάλες ετήσιες δόσεις από πηγές του φυσικού περιβάλλοντος και οι δόσεις αυτές οφείλουν να καταγράφονται και να ελέγχονται. Η υποχρέωση των αεροπορικών εταιρειών ως προς τη συστηματική δοσιμέτρηση του ιπταμένου προσωπικού προβλέφθηκε για πρώτη φορά στην οδηγία της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης (96/29) που αφορά στην προστασία των εργαζομένων και του πληθυσμού από τις ιοντίζουσες ακτινοβολίες. Είναι ακόμα προφανές ότι η κοσμική ακτινοβολία αποτελεί περιοριστικό παράγοντα και για την μακρόχρονη παραμονή των αστροναυτών στο διάστημα.

4. Ακτινοβολία από ραδιοϊσότοπα του εδάφους
(σημαντικότερα ραδιοϊσότοπα, σειρές, οδοί έκθεσης)
Παραδείγματα πηγών της τεχνητά παραγόμενης ακτινοβολίας
Από τις κύριες φυσικές πηγές εξωτερικής ακτινοβόλησης του ανθρώπου, είναι τα μακρόβια φυσικά ραδιενεργά στοιχεία του ραδίου, του ουρανίου του θορίου του καλίου κ.α, που είναι συστατικά του φλοιού της γης από την στιγμή της δημιουργίας της. Απαντώνται παντού, στο έδαφος, στο νερό, στον αέρα, στους ζώντες οργανισμούς, στις τροφές και στα οικοδομικά υλικά. Υπολογίζεται ότι εάν αναλυθεί στρώμα εδάφους πάχους 30 εκατοστών που περιλαμβάνεται σε ένα γήπεδο διαστάσεων ενός τετραγωνικού μιλίου, θα προκύψουν περίπου 3 τόνοι ουρανίου, 6 τόνοι θορίου και 1 γραμμάριο ραδίου.
Η ακτινοβολία του εδάφους σε δεδομένη θέση εξαρτάται άμεσα από τη γεωλογική σύστασή των πετρωμάτων της περιοχής. Από τα πλέον ραδιενεργά πετρώματα είναι τα γρανιτικά λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας σε ουράνιο και ράδιο. Έτσι, λόγω της ιδιαίτερης γεωλογικής σύστασης, η μέση ετήσια δόση που δέχεται από τη γήινη ακτινοβολία ο πληθυσμός στις σκανδιναβικές χώρες είναι υπερδιπλάσια αυτής στην Μεγάλη Βρετανία και στην Ολλανδία.
Επίσης μεγάλες διαφοροποιήσεις ως προς την ακτινοβολία του εδάφους μπορεί να εντοπιστούν και μεταξύ μικρών γειτονικών περιοχών ενός κράτους. Για παράδειγμα στη Μεγάλη Βρετανία οι κάτοικοι των περιοχών της Κορνουάλης, του Ντερμπυσαϊρ, του Ντέβον και του Αμπερντίν δέχονται σημαντικά μεγαλύτερη ετήσια δόση από την αντίστοιχη μέση δόση που δέχεται ο Βρετανικός πληθυσμός.
Είναι προφανές ότι σε υπόγειους χώρους όπως είναι τα σπήλαια, οι στοές των ορυχείων, τα υπόγεια των κτηρίων κ.λ.π., η συνιστώσα της εξωτερικής ακτινοβόλησης του ανθρώπου από φυσικά ραδιενεργά ισότοπα είναι σημαντικά αυξημένη σε σχέση με τους αντίστοιχους υπέργειους. Με βάση τους κανονισμούς ακτινοπροστασίας, οι υπόγειοι εργασιακοί χώροι πρέπει να ελέγχονται ως προς τα επίπεδα της ακτινοβολίας και σε περίπτωση υπέρβασης των ορίων δόσεων που εχουν θεσπιστεί για τους εργαζομένους, πρέπει να λαμβάνονται κατάλληλα προστατευτικά μέτρα. Βέβαια στους υπόγειους χώρους, η κατά μέσο όρο σημαντικότερη συνιστώσα ακτινοβόλησης του ανθρώπου είναι η παρουσία του αερίου του ραδιενεργού ραδονίου που θα εξεταστεί αναλυτικά στη συνέχεια.
Τεχνητά παραγόμενα ραδιοϊσότοπα (παράγονται τεχνητά σε εγκαταστάσεις υψηλής τεχνολογίας όπως σε πυρηνικούς  αντιδραστήρες και επιταχυντές σωματίων).

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Ενα καλο για το ΗΚΓ

http://www.incardiology.gr/exetaseis/hkg.htm

ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗΣ

Ο ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ ΡΩΤΑΕΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ???? ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΝΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ...

Θέματα Κόττου

Καλησπέρα σε όλους!
Ρε παιδια,στα θέματα της Κόττου २००९ οι ερωτήσεις βγαίνουν απο τις σημειώσεις?
Στη πρώτη ερωτηση η απαντηση ειναι μήπως επειδη στον ανθρώπινο οργανισμό
υπάρχει ένα σθμμετρικό δικτυο αιμάτψσης?
Στη δεύτερη?

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

ΦΥΣΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ - ΟΠΤΙΚΗ


Στη μυωπία, το είδωλο σχηματίζεται πιο μπροστά από τον αμφιβληστροειδή. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στην υπερβολική κυρτότητα της πρόσθιας επιφάνειας του κερατοειδούς είτε στο μεγάλο αξονικό μήκος του οφθαλμού είτε σε έναν συνδυασμό και των δύο παραγόντων. Αποτέλεσμα αυτής είναι η θόλωση της όρασης σε μεγάλες αποστάσεις.
Στην υπερμετρωπία, το είδωλο σχηματίζεται σε ένα θεωρητικό σημείο πίσω από τον αμφιβληστροειδή. Συνήθως οφείλεται στο μικρό αξονικό μήκος του οφθαλμού, κατάσταση που θεωρείται φυσιολογική κατά τη γέννηση (όλοι δηλαδή γεννιόμαστε υπερμέτρωπες) μέχρι το σημείο περίπου των δύο διοπτριών (ή βαθμών στην καθομιλουμένη). Μέχρι την ηλικία των πέντε ετών οι διαστάσεις του βολβού αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς έτσι ώστε προσεγγίζουν αυτές ενός ενηλίκου και η υπερμετρωπία διορθώνεται όλη ή κατά ένα μέρος. Ο υπερμέτρωπας βιώνει θόλωση της όρασης σε μακρινές αλλά και κοντινές αποστάσεις.


Διαθλαστικές Ανωμαλίες

Όταν έχουμε μυωπία τα αντικείμενα εστιάζονται μπροστά από τον αμφιβληστροειδή και στην υπερμετρωπία πίσω από τον αμφιβληστροειδή.
Στον αστιγματισμό έχουμε στρέβλωση του αντικειμένου σε διάφορους άξονες με αποτέλεσμα να παραμορφώνονται τα αντικείμενα και η εστίαση να μην μπορεί να γίνει ομοιόμορφα.
Οι παραπάνω διαθλαστικές ανωμαλίες μπορούν να διορθωθούν εάν με κατάλληλες μεθόδους εστιάσουμε το είδωλο του αντικειμένου πάνω στον αμφιβληστροειδή. Αυτό επιτυγχάνεται είτε προσθέτοντας φακούς όπως γυαλιά, φακοί επαφής, ενδοφθάλμιοι φακοί είτε αλλάζοντας τη σύσταση των ιστών των φυσικών φακών του ματιού που είναι ο κερατοειδής και ο κρυσταλλοειδής φακός, όπως γίνεται με τις επεμβάσεις laser και την διαθλαστική χειρουργική του φακού.

Δυναμικό Ηρεμίας και Δυναμικό Δράσης

ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΗΡΕΜΙΑΣ

Σε όλα τα κύτταρα υπάρχει διαφορά δυναμικού μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού της κυτταρικής μεμβράνης. Τόσο στον εξωκυττάριο όσο και στον ενδοκυττάριο χώρο υπάρχουν αρνητικά και θετικά φορτία (ιόντα) ίσα μεταξύ τους. Στον εξωκυττάριο χώρο το κύριο κατιόν είναι το Να+ και το κύριο ανιόν το Cl- Αντίστοιχα για τον ενδοκυττάριο χώρο το κύριο κατιόν είναι το Κ+ και μεγάλα οργανικά ανιόντα. Όμως μέσα από την κυτταρική μεμβράνη υπάρχει περίσσεια αρνητικά φορτισμένων ιόντων ενώ έξω από αυτή συγκεντρώνονται σε ίση ποσότητα θετικά φορτισμένα ιόντα. Το αποτέλεσμα είναι πόλωση, δηλαδή διαφορά δυναμικού μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού της κυτταρικής μεμβράνης. Το δυναμικό αυτό ονομάζεται δυναμικό ηρεμίας, είναι χαρακτηριστικό για κάθε είδος κυττάρου και έχει μέγεθος λίγα mV, διότι στη γένεσή του συμμετέχει μόνον ένας πολύ μικρός αριθμός ιόντων. Μπορούμε να το μετρήσουμε αν βάλουμε ένα ηλεκτρόδιο μέσα στο κύτταρο και ένα άλλο σε επαφή με την εξωτερική επιφάνεια της κυτταρικής μεμβράνης και τα συνδέσουμε με ευαίσθητο βολτόμετρο. Επειδή κατά συνθήκη το δυναμικό έξω από το κύτταρο ορίζεται αυθαίρετα ως μηδέν και υπάρχει σχετική περίσσεια αρνητικών φορτίων μέσα από τη μεμβράνη, η διαφορά δυναμικού 
μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού της κυτταρικής μεμβράνης εκφράζεται ως αρνητική  


ΔΙΕΓΕΡΣΙΜΟΤΗΤΑ-ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ-ΝΟΜΟΣ ΟΛΟ Η ΟΥΔΕΝ

Δυναμικό ηρεμίας παρουσιάζουν όλα τα είδη κυττάρων. Δύο όμως είδη κυττάρων, τα μυϊκά και τα νευρικά, παρουσιάζουν διεγερσιμότητα, έχουν δηλαδή την  ικανότητα να απαντούν σε κάποιο ερέθισμα (μηχανικό, χημικό, ηλεκτρικό κα) με παραγωγή ηλεκτρικού σήματος που μεταφέρεται αμείωτο κατά μήκος της μεμβράνης. Τα κύτταρα αυτά ονομάζονται διεγέρσιμα κύτταρα. Η απότομη παλμική μεταβολή του δυναμικού της μεμβράνης ενός διεγέρσιμου κυττάρου μετά τη δράση ερεθίσματος ονομάζεται δυναμικό ενεργείας και έχει δύο φάσεις. Την εκπόλωση, την αναστροφή δηλαδή του δυναμικού και την επαναπόλωση, την επάνοδο δηλαδή του δυναμικού στην αρχική κατάσταση πόλωσης.
Για να διεγερθεί ένα κύτταρο πρέπει το ερέθισμα να έχει κάποια ελάχιστη ένταση ώστε να προκαλέσει μια αρχική μεταβολή στο δυναμικό της μεμβράνης και να το φτάσει σε ένα επίπεδο, που ονομάζεται επίπεδο πυροδότησης (ή ουδός διέγερσης ή βαλβίδα ερεθισμού). Ερέθισμα χαμηλότερης έντασης που δεν είναι ικανό να φτάσει το δυναμικό της μεμβράνης στο επίπεδο πυροδότησης, δεν μπορεί να προκαλέσει δυναμικό ενέργειας. Ερέθισμα μεγαλύτερης έντασης όσο ισχυρό και αν είναι προκαλεί δυναμικό ενεργείας της ίδιας πάντοτε τιμής για το ίδιο κύτταρο. Η ιδιότητα αυτή είναι μεγάλης σημασίας και ονομάζεται «νόμος όλο ή ουδέν».


ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΓΕΝΕΣΗΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΗΡΕΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΔΙΕΓΕΡΣΙΜΑ ΚΥΤΤΑΡΑ

Σε συνθήκες ηρεμίας το Να+ είναι ιόν που βρίσκεται κυρίως εξωκυττάρια ενώ το Κ+ ενδοκυττάρια και η μεμβράνη είναι ελάχιστα διαπερατή για τα ιόντα Να+, ενώ παρουσιάζει 50-100 φορές μεγαλύτερη διαπερατότητα για τα ιόντα Κ+.
Τα ιόντα αυτά μπορούν να διακινηθούν διαμέσου της μεμβράνης είτε σύμφωνα προς την κλίση συγκέντρωσης με απλή διάχυση, είτε αντίθετα προς την κλίση συγκέντρωσης με ενεργητική μεταφορά. Η διάχυση επιτελείται από ειδικές θέσεις της μεμβράνης, τους διαύλους Να+ και τους διαύλους Κ+ , που ελέγχονται από ηλεκτρικά φορτισμένες πύλες που μπορούν να τους ανοίγουν και να τους κλείνουν. Η ενεργητική μεταφορά επιτελείται με την αντλία Να+ - Κ+  ή Να+ - Κ+  ATPάση, μια πρωτεΐνη που διασπά το ATP και με την ενέργεια αυτή μεταφέρει ταυτόχρονα 3 μόρια Nα+ έξω από το κύτταρο και 2 μόρια K+ μέσα σ’ αυτό.
Για τη γένεση  και τη συντήρηση του δυναμικού ηρεμίας είναι υπεύθυνη κυρίως η αντλία Να+ - Κ+ . Αυτή τραβά συνεχώς μόρια Να+ προς τα έξω και αφήνει ίσο αριθμό ανιόντων μέσα στο κύτταρο, δεδομένου ότι τα ανιόντα είναι μεγάλα μόρια που δεν μπορούν να διασχίσουν την κυτταρική μεμβράνη. Τα ανιόντα αυτά έλκουν για ηλεκτροστατικούς λόγους μέσα στο κύτταρο ιόντα Κ+ που μπορούν να διαπεράσουν την κυτταρική μεμβράνη. Με τον τρόπο αυτό συγκεντρώνονται ιόντα Να+  έξω από το κύτταρο και ιόντα Κ+  μέσα σ’ αυτό, ενώ το κύτταρο βρίσκεται σε κατάσταση ηλεκτροχημικής ισορροπίας, στην οποία δεν υπάρχει πια καθαρή κίνηση ιόντων.
Το δυναμικό ηρεμίας εξαρτάται από το είδος του κυττάρου και κυμαίνεται από –50 μέχρι –150 mV με ηλεκτροαρνητικότερο πάντα το εσωτερικό του κυττάρου. Όταν ερέθισμα προκαλέσει μια αρχική μεταβολή στο δυναμικό της μεμβράνης και το δυναμικό φθάσει στο επίπεδο πυροδότησης, ανοίγουν όλοι οι δίαυλοι Να+ και το Να+ εισέρχεται στο κύτταρο με μηχανισμό απλής διάχυσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα λόγω της άθροισης θετικών φορτίων στο εσωτερικό του κυττάρου, την αντιστροφή της πολικότητας της μεμβράνης που φτάνει σε θετικοποίηση του εσωτερικού του κυττάρου, σε μέγιστο ύψος χαρακτηριστικό για το είδος του κυττάρου. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται εκπόλωση. Οι δίαυλοι Να+ παραμένουν ανοιχτοί για ελάχιστα msec. Λόγω της μετατόπισης του δυναμικού της μεμβράνης σε θετικότερες τιμές προκαλείται διάνοιξη των διαύλων Κ+  και μετακίνηση του συσσωρευμένου Κ+ στο εξωτερικό της μεμβράνης. Αυτό έχει ως συνέπεια την επάνοδο του δυναμικού της μεμβράνης στην αρχική κατάσταση και το φαινόμενο αυτό ονομάζεται επαναπόλωση.
Η χορήγηση ενός νέου ερεθίσματος στο κύτταρο στη διάρκεια της εκπόλωσης και στην αρχή της επαναπόλωσης δεν μπορεί να προκαλέσει νέο δυναμικό ενεργείας όποια ένταση και αν έχει αυτό το ερέθισμα. Την χρονική αυτή περίοδο ονομάζουμε απόλυτη ανερέθιστη περίοδο. Αμέσως μετά και μέχρι το τέλος του δυναμικού ενεργείας ακολουθεί η σχετική ανερέθιστη περίοδος, κατά την οποία ερέθισμα μεγαλύτερης έντασης του συνήθους μπορεί να προκαλέσει νέο δυναμικό ενεργείας. Ισχύει βέβαια πάντα ο νόμος «όλο ή ουδέν» και στο κύτταρο δημιουργείται πάντα το ίδιο δυναμικό ενέργειας που μεταδίδεται αναλλοίωτο κατά μήκος της μεμβράνης.

Γενικά για το μάτι μια καλή Εργασία

http://users.teiath.gr/pdrak/notes/visual_optics.pdf

Βασικός Μεταβολικός Ρυθμός

Ο βασικός μεταβολικός ρυθμός (ΒΜΡ) αντιστοιχεί στο ποσό της ενέργειας που δαπανάται όταν το άτομο βρίσκεται σε ανάπαυση, σε ουδέτερα θερμαινόμενο περιβάλλον. Η ενέργεια που δαπανάται στην περίπτωση αυτή είναι επαρκής για τη λειτουργία βασικών οργάνων. Περίπου το 70% της συνολικής ενεργειακής δαπάνης οφείλεται στις ενεργειακές ανάγκες των ζωτικών μας οργάνων. Ο μεταβολισμός του κάθε ατόμου είναι μοναδικός, εξαιτίας της μοναδικής φυσικής κατασκευής και φυσιολογικής συμεπριφοράς του.

Ο ΒΜΡ μειώνεται με την ηλικία και την απώλεια άλιπης μάζας σώματος. Η αυξημένη μάζα σώματος αυξάνει τον ΒΜΡ. Η εμμηνόπαυση επηρεάζει το μεταβολικό ρυθμό, από τη στιγμή ου διαταράσσεται η ορμονική ισορροπία. Η ασθένεια, η προηγηθείσα κατανάλωση φαγητού και ποτού, η περιβαλλοντική θερμοκρασία και ο βαθμός stress μπορούν να επηρεάσουν την ενεργειακή δαπάνη ενός ατόμου.

Ο ΒΜΡ υπολογίζεται επακριβώς με έμμεση θερμιδομετρία, μετρώντας την ανταλλαγή αερίων κατά τη διαδικασία της αναπνοής. 

Θερμογραφία - Από τις Σημειώσεις της και ότι βρηκα από το Νετ

Ορισμός: Είναι η διαδικασία απεικόνισης μιας θέσης ή ενός αντικειμένου με βάση τη θερμότητα που εκπέμπει αυτό με τη μορφή της υπέρυθρης ακτινοβολίας.
2ος Ορισμός: Είναι η φωτογράφιση (μέσω θερμογραφικών καμερών) της εκπεμπόμενης θερμότητας η οποία γίνεται ορατή στην περιοχή του υπέρυθρου και ανιχνευεται και καταγράφεται με ειδική θερμική κάμερα.

Η θερμογραφία στην Ιατρική: Η θερμογραφία καταγράφει και ποσοτικοποιεί τις αλλαγές στη θερμοκρασία του δέρματος. Η κάμερα
1. Σαρώνει την περιοχή του ενδιαφέροντος (ROI)
2. Μετατρέπει τις υπέρυθρες ακτίνες σε ηλεκτρικούς παλμούς
3. Ένα σύστημα Η/Υ καθορίζει το χρώμα της περιοχής στην οθόνη ανάλογα με την ένταση αυτών και έτσι
4. Απεικονίζεται η εκπεμπόμενη θερμότητα
5. Με τη βοήθεια εξειδικευμένων προγραμμάτων και Η/Υ χαρτογραφείται με ακρίβεια η κατανομή της θερμοκρασίας του ανθρώπινου σώματος.

Χαρακτηριστικά της Μεθόδου:
Είναι πρόσθετο διαγνωστικό εργαλείο, μη επεμβατικό, ευαίσθητο, αξιόπιστο, χαμηλό σε κόστος. Η θερμογραφική εικόνα κάθε ανθρώπου ειναι μοναδική (ταυτοποίηση) και αναδεικνύει πάσης φύσεως μεταβολές στην μεταβολική φυσιολογική λειτουργία.

Τι μπορεί να διαγνώσει:
1. Δυσλειτουργία νευρικών ινών
2. Εκτίμηση μαλακών πληγών
3. Καθορισμό έκτασης μιας υπάρχουσας βλάβης
4. Ανίχνευση πάθησης σε πρώιμο στάδιο
5. Έλεγχος επούλωσης μιας πληγής

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Μερικά καλά για τη Ραδιενέργεια και Μάζες Πυρήνων...

http://skiathos.physics.auth.gr/atlas/Nuclear_Physics/Decays.pdf

http://skiathos.physics.auth.gr/atlas/Nuclear_Physics/NucleusMassPetridou.pdf

Διάγραμμα Segre

Τα νουκλεόνια συγκρατούνται μεταξύ τους λόγω της ισχυρής πυρηνικής δύναμης (ελκτική δύναμη) η οποία έχει μικρή εμβέλεια, αλλά πολύ μεγάλη ισχύ και έτσι υπερνικά τις απωστικές ηλεκτροστατικές δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ των θετικά φορτισμένων πρωτονίων και κατά αυτόν το τρόπο επιτρέπεται η ύπαρξη του πυρήνα. Λόγω ακριβώς της μικρής, όμως, εμβέλειας που έχει η ισχυρή πυρηνική δύναμη δεν μπορεί να καταστήσει ευσταθή έναν πυρήνα που είναι πολύ μεγάλος. Ο μεγαλύτερος πυρήνας που έχει ποτέ παρατηρηθεί και ήταν απολύτως ευσταθής είναι ο μόλυβδος 208 (208Pb).

Ένα χαρακτηριστικό διάγραμμα που δείχνει την ευστάθεια των πυρήνων είναι το λεγόμενο διάγραμμα Segre. Συνήθως αυτό είναι ένα διάγραμμα στου οποίου τον οριζόντιο άξονα τοποθετείται ο ατομικός αριθμός (Ζ) και στον κατακόρυφο ο αριθμός των νετρονίων (Ν) και όπου απεικονίζονται όλοι οι ανακαλυφθέντες πυρήνες. Σε αυτό το διάγραμμα παρατηρούμε ότι οι περισσότεροι πυρήνες είναι πάνω από την ευθεία N = Z (πάνω στην οποία θα έπρεπε να ήταν σχεδόν όλοι -αν όχι- όλοι οι πυρήνες στην περίπτωση που ΔΕΝ υπήρχαν οι ηλεκτρικές απωστικές δυνάμεις μεταξύ των πρωτονίων). Από όσα ήδη είπαμε για τις δυνάμεις στον πυρήνα, καταλαβαίνουμε ότι αυτό ισχύει για τους εξής δύο λόγους:
  1. όσο μεγαλύτερος είναι ο ατομικός αριθμός (απωστικές δυνάμεις) τόσο πρέπει να αυξάνεται και ο αριθμός των νετρονίων (ελκτικές δυνάμεις) και
  2. λόγω της περιορισμένης εμβέλειας της ισχυρής πυρηνικής (ελκτικής) δύναμης πρέπει να είναι μεγαλύτερος ο αριθμός των νετρονίων από τον ατομικό.
Στα υπόλοιπα μέρη του διαγράμματος Segre οι πυρήνες δεν είναι ευσταθείς για αυτό και δεν απεικονίζονται. Στην κάτω από της προαναφερθείσα ευθεία περιοχή οι πυρήνες διασπώνται λόγω της ηλεκτρομαγνητικής άπωσης, στην περιοχή Z μεγαλύτερου από 82 λόγω πολύ μεγάλης μάζας εκπέμποντας σωματίδια α και στη περιοχή πάνω από την ευθεία λόγω των πολλών νετρονίων που προκαλούν διάσπαση εκπέμποντας σωματίδια β. Κάτι ακόμα που παρατηρούμε είναι ότι μόνο τέσσερις πυρήνες έχουν περιττό αριθμό πρωτονίων και περιττό αριθμό νετρονίων και αυτό οφείλεται στην αστάθεια αυτού του είδους των πυρήνων.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Σημειωσεις Ατομικης Πυρηνικης Φυσικης

www.physics.upatras.gr/UploadedFiles/course_166_7532.doc

http://www.krionas.gr/index2.php?option=com_docman&task=doc_view&gid=191&Itemid=28

http://skiathos.physics.auth.gr/atlas/Nuclear_Physics/Nuclear_notes.pdf

το πρωτο ειναι καλο αρχειο ιδιως για τη λεπτη υφη, το τελευταιο ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ και ειναι Πυρηνικη!

Ερώτηση Ε5: Κοιλάδα σταθερότητας...

Απεικονίζεται με την 3διαστατη γενίκευση του διαγράμματος Segre. Ο 3ος άξονας παριστάνει πλεόνασμα μάζας. Στα ελαφρά νουκλίδια αυτό είναι σχεδόν ίσο με την Εβ(συνδεσης δηλαδη). Τα σημεία που έχουν και το μικρότερο ύψος (οι κοιλάδες) αντιστοιχούν και στα σταθερότερα νουκλίδια.

Ερωτηση Ε3: Τι εννοουμε με την εκφραση οι πυρηνικες δυναμεις παρουσιαζουν κορεσμο;

Με αυτή την εκφραση εννοουμε οτι η σχεδον σταθερη Εσυνδεσης/Α, δείχνει πως κάθε νουκλεόνιο σε έναν πυρήνα δεν μπορεί να αλληλεπιδρά ταυτόχρονα με όλα τα άλλα, δηλαδή είναι περιορισμένος ο αριθμός των αλληλεπιδράσεων με συγκεκριμένο αριθμό νουκλεονίων. Απο αυτον τον αριθμο και πανω η ολικη πυρηνικη δυναμη που δεχεται ειναι σταθερη καθως η ισχυρη πυρηνικη δυναμη ειναι μικρης εμβελειας.

Ερώτηση Ε2: Τι είναι οι χαρακτηριστικές γραμμές Kα και Κβ;

Τα επιταχυνόμενα ηλεκτρόνια συγκρούονται μερικές φορές με τον στόχο με ενέργεια ικανη-αρκετή να απομακρύνει ηλεκτρόνια πο βρίσκονται σε εσωτερικούς φλοιούς των ατόμων του στόχου. 
Αν υποθέσουμε οτι η ενέργεια είναι αρκετή να απομακρύνει ένα ηλεκτρόνιο από τη στοιβάδα Κ τότε σε αυτή δημιουργείται μια κενή θέση. Αυτή η κενή θέση μπορεί να καλυφθει από άλλους φλοιούς όπως τον L, M, N κτλ.

Αυτή η μετάβαση συνοδεύεται από ελάττωση της Ενέργειας του ατομου και ταυτοχρονη εκπομπη φωτονιου με ΔΕ=Ε(L)-E(K). Κάθε κατάσταση έχει συγκεκριμένη ενέργεια και το φάσμα είναι γραμμικό

Όταν η κενη θεση συμπληρωθεί από τη στοιβάδα L τότε (Κ->L) η γραμμη ειναι η Κα και αν συμπληρωθει απο τη στοιβάδα Μ τότε (Κ->Μ) η γραμμη ειναι η Kβ.

β- Διάσπαση-Θεωρία

Η β- διάπαση οφείλεται στο μετασχηματισμό ενός 
Νετρονίου -> Πρωτόνιο Ηλεκτρόνιο και Αντινετρίνο
Ο χρόνος του ελεύθερου Νετρονίου είναι πολύ μικρός, γύρω στα 10λεπτά. 

Η διάσπαση αυτή συμβαίνει σε πυρήνες με Ν/Ζ πολύ μεγάλο (δηλ. τα νετρόνια είναι πολύ περισσότερα των πρωτονίων, πράγμα που τα καθιστά ασταθή.

Γιατί είναι Συνεχές το Φάσμα Ενεργειών;
Η ταχύτητα του β- φτάνει στο 99,95% της ταχύτητας του φωτός με συνεχές φάσμα ενεργειών. Αυτό θα ήταν αδύνατο αν στη διάσπαση υπήρχαν μόνο τα β- και ο ανακρουστικός πυρήνας, καθώς λόγω ΑΔΟ και ΑΔΕ θα έπρεπε να έχουμε μια και μοναδική τιμή για την ταχύτητα του β-. Ο Pauli βρήκε την παραδοχή ταυτόχρονης εκμπομπής ενός άλλου σωματιδιού (νετρίνο-αντινετρίνο). Έτσι η Ενεργεια διαμοιράζεται. Επίσης το νετρίνο-αντινετρίνο λύνει και το πρόβλημα της διατήρησης του σπιν της β- διάσπασης. 

Πως μοιράζεται η Ενέργεια;
Για να γίνει η β- διάσπαση θα πρέπει η ατομική μάζα του πατρικού να είναι > της ατομικής μάζας του θυγατρικού. Η Qβ- θα είναι η ΚΕ των β-, του ανακρουστικού πυρήνα (ή του p+) και του ανιτνετρίνου. Επειδή ο ανακρουστικός πυρήνας έχει πολύ μεγάλη μάζα και το αντινετρίνο πάρα πολύ μικρή (σχεδόν 0,1eV) σχεδόν όλη η ενέργεια της διάσπασης θα πάει στο β- και στο αντινετρίνο. Άρα η Μέγιστη ενέργεια του β-=Qβ-

Π.χ n------>p + e + ν + 0,782MeV

Γιατί η Δίδυμη Γένεση δεν μπορεί να γίνει στο κενό;

Η δίδυμη γένεση αφορά την αλληλεπίδραση ενός φωτονίου με ένα άλλο φωτόνιο το οποίο εκπέμπεται είτε από τον πυρήνα είτε από ατομικά ηλεκτρόνια, δηλαδή ένα φωτόνιο το οποίο εκπέμπεται από φορτία.
Ένα φωτόνιο το οποίο θα αλληλεπιδράσει εισέρχεται ενώ παράλληλα υπάρχει και ένας πυρήνας ο οποίος ακτινοβολεί ένα άλλο φωτόνιο και ανακρούεται. Το φωτόνιο το οποίο ακτινοβολήθηκε από τον πυρήνα αλληλεπιδρά με το φωτόνιο που θα κάνει τη δίδυμη γένεση, ανταλλάσσουν ένα υπερβατικό ηλεκτρόνιο και παράγεται ένα ζεύγος ηλεκτρονίου – ποζιτρονίου.
Πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι κατά τη δίδυμη γένεση για κάποιους λόγους ένα φωτόνιο «σπάει» σε ένα ζεύγος ηλεκτρονίου και ποζιτρονίου. Αυτό είναι κινηματικά απαγορευμένο. Δεν είναι δυνατόν ένα σωμάτιο με μηδενική μάζα ηρεμίας να διασπαστεί και να δώσει δύο άλλα σωμάτια με μάζα ηρεμίας διαφορετική του μηδενός.

Από την ηλεκτρονική διεύθυνση: physicslab.eap.gr/thesis/REMPELAKIS.ppt

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Μια αποφαση...για μια κοινη πορεια και κοινη επιτυχια...

ουτε σλογκαν σε προεκλογικη εκστρατεια να εγραφα...κατοπιν προτασης και των υπολοιπων παιδιων ειπα να κανω την αρχη και να ξεκινησουμε μια ομαδικη προσπαθεια μεσω αυτου του σποτ...αναρτησεις, αποριες, λυσεις θεματα και οτι αλλο μας απασχολει...φιλια και καλη συνεχεια σε ολους μας!